પુસ્તકાલય: એ વાતનું આશ્ચર્ય!

વિશ્વ પુસ્તકાલયોની સહકારી સંસ્થા ‘ગુજરાત પુસ્તકાલય સહાયક સહકારી મંડળી લિ.‘ સંસ્થાના માસિક “પુસ્તકાલય”માં પ્રકાશિત મારું ગીત ‘એ વાતનું આશ્ચર્ય!’ એપ્રિલ ૨૦૧૭માં પ્રકાશિત થયું હતું.

 

Advertisements

પુસ્તકાલય: સરસ્વતી વંદના

વાક્-બારસ (વાઘ બારસ) ના આ પવિત્ર દિને આપણી સમક્ષ રજૂ કરું છું.

 

વિશ્વ પુસ્તકાલયોની સહકારી સંસ્થા ‘ગુજરાત પુસ્તકાલય સહાયક સહકારી મંડળી લિ.‘ સંસ્થાના માસિક “પુસ્તકાલય”માં પ્રકાશિત મારું ગીત ‘સરસ્વતી વંદના’ જાન્યુઆરી ૨૦૧૭માં પ્રકાશિત થયું હતું.

સરસ્વતી વંદના

 

પુસ્તકાલય: “દત્ત દશક”ને આવકાર.

વિશ્વ પુસ્તકાલયોની સહકારી સંસ્થા ‘ગુજરાત પુસ્તકાલય સહાયક સહકારી મંડળી લિ.‘ એ મારું પુસ્તક “દત્ત દશક” ગત માહ પ્રકાશિત કર્યું. આ પુસ્તકને આવકારતો ડૉ. દેવદત્ત જોષીનો લેખ સંસ્થાના માસિક “પુસ્તકાલય”માં પ્રગટ થયો.

જનકલ્યાણ: મારાં નયનમાં

જનકલ્યાણ માસિક સામાયિકમાં પ્રકાશિત મારું ગીત.

 

જનકલ્યાણ: મારાં નયનમાં

ષોડશ સંસ્કાર (સંસ્કાર સૌરભ)

સાદર પ્રણામ!

 

આજે મારા જન્મદિને, હું આપની સમક્ષ મારી લખેલી પ્રથમ પુસ્તિકા ષોડશ સંસ્કાર (સંસ્કાર સૌરભ) રજૂ કરું છું. જુદી જુદી સંસ્થાઓ દ્વારા આ પુસ્તિકા પ્રગટ થયેલી અને તેની ૧૬,૦૦૦ નકલો સમાજમાં ગઈ છે. ગુજરાત પુસ્તકાલય, વડોદરા દ્વારા આ પુસ્તકની ૩૦૦૦ નકલો છપાઈ છે.

 

 

વડોદરાના એક પ્રતિષ્ઠિત અને ખૂબ જ જાણીતાં ડો. સતિષ શાહ, આ પુસ્તિકા જોઈને ખૂબ ખુશ થયા હતાં. એમણે Baroda Medical College ની એક બેઠકામાં આ પુસ્તિકાનું નાટ્ય રૂપાંતર કરાવીને પ્રદર્શિત કરેલું. નાટકની પટકથા ગુજરાતના‌ જાણીતા લેખક અને કવિ માનનીય શ્રી. ચિનુ મોદીએ લખેલી. તેનાં સંવાદો પ્રાધ્યાપક હરિશ વ્યાસ (Head of Department of Drama, The M. S. University of Baroda) – લખેલાં અને ત્યાંના જ પ્રાધ્યાપક ચૈતન્ય દવે દ્વારા નાટકનું દિગ્દર્શન કરવામાં આવ્યું હતું. પ્રેક્ષકોમાં મુખ્યત્વે બધાં જ તબીબો હતાં અને તેમણે આ નાટક રસપૂર્વક નીહાળ્યું અને વખાણ્યું. જાણીતાં સાપ્તાહિક ‘ચિત્રલેખા‘ એ એની સુંદર નોંધ લીધેલી. સૌએ આપણી આ વૈદિક (હિંદુ) સંસ્કૃતિનું બહુમાન કરેલું, જેનો મને લેખક તરીકે ખૂબ જ આનંદ અને સંતોષ છે.

 

આશા છે કે આપ સૌને મારી આ પુસ્તિકા ગમશે, જે આ બ્લોગના પુસ્તક વિભાગમાં વાંચવા (DOWNLOAD) માટે ઉપલબ્ધ છે.

ભક્તનાં લક્ષણો

કરૂણાકર કૃષ્ણ ધનંજયને; ભક્તોનાં લક્ષણ વર્ણવતા,
ઈશ્વર પોતાના શ્રીમુખથી; ભક્તોનું ગુણવર્ણન કરતા . . .

 

કોઈનો દ્વેષ કદી ન કરે; મૈત્રી તો સૌની સાથ કરે,
કરૂણા નિર્ઝર છલકાવીને; “નથી મારું” કહી હરિપદ ધરતા . . .

 

અહંકાર બાળી નાખે; સુખ દુ:ખમાં મનને સ્થિર રાખે,
પાપીનાં પાપો નહીં દેખી; માફી દઈને મન ખુશ રહેતા . . .

 

સંતોષી પ્રાપ્ત થયું તેમાં; થૈ યોગી સતત રમે ઈશમાં,
ઈંદ્રિયો દેહ કરે વશમાં, મન બુદ્ધિ ઈશ ચરણે ધરતા . . .

 

ઉદ્વેગ બીજામાં નહીં કરતા; ઉદ્વિગ્ન બીજાથી ના થાતા,
ઉન્નતિ કે ભય ને હર્ષ દુ:ખોથી; મુક્ત બની જગમાં ફરતા . . .

 

ના હર્ષ મહીં ઘેલા થાતા; નહીં દ્વેષ કરી ભૂંડા થાતા,
ના શોક મહીં ડૂબી જાતા; નહીં પાગલ ઈચ્છા કાજ થાતા . . .

 

એ શુભ અશુભ કર્મો ત્યાગો; પરિણામોથી એ દૂર રહેતા,
એ ભક્તિ સભર ભક્તો દેખો; પરમેશ્વરને હૈયે વસતા . . .

 

જે શત્રુ મિત્ર સમાન ગણે; અપમાન માન સમતાથી જૂવે,
સમાન ગણે જે સુખ દુ:ખને; આસક્તિ વસ્ત્રો દૂર કરતા . . .

 

નીંદા ને સ્તુતિમાં સમ રહેતા; થઈ મનનશીલ મૌને રમતા,
જે કંઇ મળતું સંતોષ ધરે; રહેઠાણ મહીં ના ચિત્ત ધરતા . . .

 

જે પ્રભુમાં દ્રઢ શ્રદ્ધા સેવે; ને ધર્મામૃતનું પાન કરે,
જેને શ્રીહરિ ખૂબ ખૂબ ગમતા; શ્રીહરિને ભક્તો ખૂબ ગમતા . . .

=== ૐ ===

ભાદરવા વદ ચોથ, વિક્રમ સંવત ૨૦૭૧, ગુરુવાર. તા. ૧-૧૦-૨૦૧૫.

મને ગમે છે!

આનંદથી છલકતાં, નયનો મને ગમેછે;

કારૂણ્યથી ભરેલું, હૈયું મને ગમે છે.

 

જોઈ મેં ચાલ તારી, જે સિંહની સવારી;

ગૌરવની એ ખુમારી, તારી મને ગમે છે. . .

 

કેવું વિશાળ હૈયું! સૌને સમાવનારું;

સૌનું છતાંય મારું, એ ઘર મને ગમે છે. . .

 

પ્યાલો લીધો છે તારા “ગુરુલીલામૃતમ્”નો;

ના ઓડકાર આવે, પીવું મને ગમે છે. . .

 

ઝાંઝર બજી રહ્યાં છે, બાવનીનાં તારી;

સંકટ મિટાવી સૌનાં, ખુશીઓ બધે વહે છે. . .

 

ખેંચાય જ્યાં ભૃકુટિ, તાંડવના તાલ ઉઠતાં;

હસતાં નયન કે ખીલતી, સૃષ્ટિ મને ગમે છે. . .

 

તું કેમ બહુ ગમે છે? કારણ ન મારી પાસે;

બસ! એમ પણ ગમે છે ને તેમ પણ ગમે છે. . .

=== ૐ ===