Arise Awake O Man.

Arise Awake O Man,

    Arise Awake O Man,

Stop Not Till The Goal Is Reached.

    Arise Awake O Man.

 

You Can Be Arjun,

    Or Can Be Villain,

You Can Be What You Can. . .          Arise. . .

 

You Think You Are Sinner,

    But God Is Your Lover,

HE Will Take All Your Strain. . .        Arise. . .

 

God Is With You Always,

    Joy And Sorrow Are Plays,

With HIM Play All The Games. . .     Arise. . .

 

HE Showers HIS Mercy,

    Open Eyes And See,

‘DADA’ Is Divine Stream. . .                Arise. . .

=== ૐ ===

ચૈત્ર વદ બીજ, સં. ૨૦૪૨, શનિવાર. તા. ૨૬-૪-૧૯૮૬.

માન સરવર

માન સરવર હંસની પાંખો બધે ફેલાઇ ગઈ,

‘શ્વેત નગરી’ જોતજોતામાં અહીં સર્જાઈ ગઈ.

 

પુરુષ સૂક્ત મહીં કહેલો પુરુષ ત્યાં પ્રગટી રહ્યો,

હજ્જાર મસ્તક ચરણ નયનોની ઝલક દેખાઈ ગઈ.

 

વેતન વિના તન અર્પીને પૂજા કરે પૂજારીઓ,

શક્યતા કંઈ છે નહીં કહેનારની જીભ બંધ થઈ.

 

વાયુ વરુણ ને અગ્નિએ પણ ચેનચાળા ખૂબ કર્યા,

‘દાદા’ની યોગેશ્વર પ્રતિ શ્રદ્ધાની ત્યારે જીત થઈ.

 

વિદ્વાન સંતો શાસકો આશ્ચર્યથી દિગ્મૂઢ બન્યા,

ભક્તિની શક્તિ સૌ સવાલોના જવાબો દઈ ગઈ.

 

ત્રિવેણીના સંગમ તટે જ્યાં તીર્થરાજ મિલન થયું,

ત્યાં પથ પ્રદર્શક પાંડુરંગી ચેતના પ્રગટી રહી.

 

વર્ષો પછીના બીજ થઈને વૃક્ષ ત્યાં ઝૂમી રહ્યા,

એંધાણ સતયુગના જણાયાં ને નિરાશા દૂર થઈ.

 

દેશ ને વિદેશના ચિંતક વદયા એકજ સૂરે,

પાંડુરંગ જ યુગ પુરુષ છે ના હવે શંકા રહી.

=== ૐ ===

ચૈત્ર સુદ સાતમ, સં. ૨૦૪૨, બુધવાર. તા. ૧૬-૪-૧૯૮૬.

ओ मेरे पांडुरंग तेरे कितने है रंग।

ओ मेरे पांडुरंग तेरे कितने है रंग,

कुछ जाने, जहाँको बतायेंगे हम …

आये गंगाके तीर देखे यमुनाके नीर,

किया हमने सरस्वती मांको नमन …

 

ज्ञान भक्ति कृतिकी त्रिवेणी बही,

भाव वर्षाकी रिमझिम बरसती रही,

खिले जीवन केवल किया मनको विमल,

आदमी आदमीका जुडाया संबंध …                  ओ मेरे …

 

तुने भक्तिकी शक्तिका प्रकटन किया,

एक निष्ठा सभर संगठनभी किया,

कि योगेश्वर कृषि मत्स्यगंधा हंसी,

आये बसने योगेश्वर अमृतालयम …                 ओ मेरे …

 

भेदका छेद तुने सहजमें किया,

रक्त सर्जक प्रभु है पिता ये कहा,

कोई ऊंचा नहीं कोई नीचा नहीं,

आज तूटे जगतसे हैं झूठे भरम …                   ओ मेरे …

 

धर्म संस्कृतिका तु सहारा बना,

भ्रांत भक्ति जलाने तु शोला बना,

मिटा मनका मरन मिली ईशकी शरन,

दी है द्रष्टि समझने सुख और गम …                ओ मेरे …

 

आये आंसु ऋषिके नयनमें उभर,

पांडुरंगी जगतकी छबि देखकर,

देखो दुनियाके जन, खोलो अपने नयन,

मात गंगाके तट पर अनोखा मिलन …            ओ मेरे …

=== ॐ ===

मार्गशिर्ष कृष्ण पक्ष अष्टमी, सं. २०४२, शनिवार । दि. ४-१-१९८६।

તારું હૃદય એવું ધામ.

તારું હૃદય એવું ધામ,

    જે મારી લાગણીઓનો મુકામ.

 

ઊર્મિને અંકુર જઈ બેઠો,

શોણિતમાં સરગમ થઈ પેઠો,

    મમતાળું મમ ગાન…                      જે મારી…

 

જીવન વનને ઉપવન કીધું,

મનને વૃંદાવન તેં કીધું,

    જાઉં બીજે શું કામ…                       જે મારી…

 

અંતરના અંધારાં કાપી,

શ્યામ મૂરત રુદિયામાં સ્થાપી,

    દીધું પરમ પદ ધામ…                    જે મારી…

 

પ્રભુને મુજમાં છે બહુ દૂરી,

સ્પર્શ ન સમજુ એ મજબૂરી,

    તું મારો વિશ્રામ…                         જે મારી…

 

યુગ દ્રષ્ટા તું યુગ પુરુષ તું,

જગ માનવનો માર્ગ દીપક તું,

    યુગ પરિવર્તન સ્થાન…                  જે મારી…

 

તુજને દેખી કળિયુગ કંપે,

તેથી હરિનું હૈયું જંપે,

    વિશ્વ સકળની શાન…                   જે મારી…

    ===ૐ===

અષાઢ સુદ એકાદશી(બીજી), દેવસુતી એકાદશી, સં. ૨૦૪૧, શનિવાર. તા. ૨૯-૫-૮૫.

પ્રભુની પાસ જાય રડતી આ ધરતી.

(રાગ- કેસરીયા સેલડી વાવી મથુરીયે… – લોકગીત )

 

પ્રભુની પાસ જાય રડતી આ ધરતી,

    પ્રભુની પાસ જાય રડતી રે લોલ,

 

ખાય મને કલજગ બચાવો ઓ રામજી,

    પ્રભુને દલડાં બતાવતી રે લોલ.

 

જોબનીયું જોમવનું થૈ’ને એ ખેંખલું,

    મારગડે ભટકાતું નાચતું રે લોલ,

 

સસ્તી છે વાત્યું ને સસ્તાં છે કામ એનાં,

    જનમીને માંને વગોવતું રે લોલ.

 

ધરમી ને કાળો કેર પાપીને ઘેર લ્હેર,

    ‘અંધેરી’ રાજ બધે ચાલતું રે લોલ,

 

ખોટા ધરમ વળી ખોટાં કરમ છે,

    જુઠ્ઠાણું જગમાં પૂજાતું રે લોલ.

 

દિવાળી રુસણું લઈને બેઠી છે ને,

    હોળી તો ઘેર ઘેર હળગે રે લોલ,

 

મોઢાં મલકતાં ને હૈયાં છે દાઝતાં,

    હોય નહીં એવું બતાવે રે લોલ.

 

ભણતરને નામે ભોપાળું છે ચાલતું,

    ભીત્યું ભૂલે છે ભણેલાં રે લોલ,

 

ભાવ પ્રેમ ભૂલીને મદમાં છે રાચતા,

    એકલ પેટૂડા થૈ જીવતા  રે લોલ.

 

ભૂલાણાં વેદ અને ગીતા મલકથી,

    ઉપકારો સૌના ભીલાણાં રે લોલ,

 

સંતોએ કીધેલી વાત્યું ભૂલાઈ ગઈ,

    ભૂલાણી પ્રભુની યાદી  રે લોલ.

 

પ્રભુની પાસ આજ હરખે આ ધરતી,

    પ્રભુની પાસ આજ હરખે  રે લોલ,

 

આહુંડા આજ મારાં સંત એક લુછતો,

    તેથી હું તો હરખાણી  રે લોલ.

 

ગામ ગામ ઠામ ઠામ ઘર ઘર ને ધામ ધામ,

    પ્રભુની વાત્યું ફેલાણી  રે લોલ,

 

સ્વાધ્યાયના મંતરથી માણસ બદલીયો,

    માણસને ભાવ થકી બાંધીયો  રે લોલ.

 

ગીતાના લ્હેંકાથી જનને જગાડીયો,

    જોબનમાં જામે ફરી શોભીયાં  રે લોલ,

 

ગામ કીધાં ગોકુળીયાં ઘરને તીરથ કીધાં,

    પાંડુરંગ જગને જગાડતાં  રે લોલ.

    ===ૐ===

ભાદરવા વદ સાતમ, સં. ૨૦૩૮, શુક્રવાર. તા. ૧૦-૯-૮૨.