કાચા સૂતરની અતૂટ મારી રાખડી.

કાચા સૂતરની અતૂટ મારી રાખડી,

સ્નેહનો સમંદર વહાવતી એ આંખડી.                કાચા. . .

 

જીવનની લક્ષ્મણ રેખાને બતાડતી,

સંસ્કૃતિ ધર્મના અદેખાને ડારતી,

સંયમના દંડ સમી જાણેકે લાકડી.                          કાચા. . .

 

વીજળીનો ચમકારો એમાં સમાતો,

તીખારો દુષ્ટોને એનો દઝાડતો,

સ્વાપર્ણના યજ્ઞ તણી જ્વાળા છે ફાંકડી.                 કાચા. . .

 

ભાવ તણાં બંધનની એતો છે બેડી,

જીવન વિકાસ કાજ થાતી એ કેડી,

ચરણોમાં શક્તિને ભરતી થઈ ચાખડી.                    કાચા. . .

 

વ્યસનો ને દુર્ગુણથી એતો બચાવે,

વેદના વિચારોથી જીવન સજાવે,

કરતી તેજસ્વી જે જીંદગી છે રાંકડી.                         કાચા. . .

 

પાંડુરંગ  સૌનાં જીવનની છે રાખડી,

યોગેશ્વર ભાવથી ભરેલી છે આંખડી,

તેથી તો સઘળાંને મંઝિલ છે સાંપડી.                       કાચા. . .

=== ૐ ===

સૂતરનો તંતુ.

સૂતરનો તંતુ કાં આવો?

બંધુ તેથી શેં બંધાયો.

 

વિજળીનો ચમકારો એમાં,

આગ તણો તીખારો એમાં.

 

લક્ષ્મણ રેખા કાંડા ઉપર,

અટકાવે દુવૃત્તિ દળદર.

 

ભાવ સમંદર એમાં ઘૂઘવે,

આશિષની છોળોને નીચવે.

 

રક્ષાના વરદાન છૂપ્યાં છે,

ભાઈ બે’નનાં હેત વહ્યાં છે.

 

સૂતરનું બંધન છોને એ,

તોય અતૂટ બની રમતું એ.

=== ૐ ===

શ્રાવણ વદ પડવો, સં. ૨૦૪૨, બુધવાર. તા. ૨૦-૮-૧૯૮૬.

છંદ – ૨

રાવણના અત્યાચારોથી તો આખી ધરતી રડતી’તી,

દેવો સઘળા છે કેદ મહીં ને દાનવ સૃષ્ટિ હસતી’તી,

મર્યાદા પુરુષોત્તમ રામે કરદી દ્રષ્ટિ કીધી’તી,

દૂષણની લંકા સળગાવા મશાલ ત્યારે સળગી’તી.

 

દુર્યોધનની પાપાચારી વૃત્તિ જ્યારે મલકી’તી,

મર્યાદાની રેખા જ્યારે દુઃશાસનથી તો તૂટતી’તી,

અભિમન્યુના મૃત્યુથી માનવતા ડૂસકાં ભરતી’તી,

અર્જુનની વીરતાની આગે મશાલ ત્યારે સળગી’તી.

 

અરવલ્લીની ગિરિ કંદરા શૌર્ય ગીતોને ગાતી તી,

ચેતકની ટપ ટપ ટાંપાએ ધરતી થરથર ધ્રુજતી’તી,

પ્રતાપ સામે ટક્કર લઈ દુશ્મનની હિંમત તૂટતીતી,

સ્વાભિમાનની જ્વાળાઓથી મશાલ ત્યારે સળગીતી.

 

ધર્મ ભૂલાયો કર્મ ભૂલાયું મર્મ ભૂલાયો જીવનનો,

ભાવ ઝરણ દિલથી સૂકાયું સ્નેહ બધેથી છે ખોયો,

ફોગટીયા વૃત્તિએ જ્યારે જગમાં માઝા મુકી છે,

જ્ઞાન ભક્તિને કર્મયોગની મશાલ આજે સળગી છે.

        === ૐ ===

દોડો દોડો રે યુવાનો.

દોડો દોડો રે યુવાનો, આગ સંસ્કૃતિને લાગી;

આગ સંસ્કૃતિને લાગી, સાથે ધર્મ ને પણ લાગી…                                  દોડો…

 

ઘરની લક્ષ્મણ રેખા ભુસી, મર્યાદા છે ભાગી;

દ્વારે દ્વારે ઉભા રાવણ, જોતા તાકી તાકી…                                           દોડો…

 

વેદોની સરવાણી રોકે, સ્વાર્થીઓની વાણી;

મનગમતા અર્થો કાઢીને બોલે, અવળી વાણી…                                     દોડો…

 

નિજનું ને ઈશનું ઘર ભાંગ્યું, એની ચિંતા મોટી;

ગૃહસ્થાશ્રમ ને મંદિર બગડયાં, તોય ન પીડા થાતી…                            દોડો…

 

સમાજ સેવા જન સેવાની, વાતો ઠાલી ઠાલી;

સ્વાર્થ સબંધો કાજે થાતી, વાતો ખાલી ખાલી…                                     દોડો…

 

“ભક્તિ સામાજીક શક્તિ”, दादा એ દ્રષ્ટિ આપી;

दादा પાછળ વિશ્વ બદલવા, ભરીયે પગલાં માપી…                                દોડો…

    ===ૐ===

દેવસુતી અગિયારસ – અષાઢ સુદ અગિયારસ, સં. ૨૦૩૯, બુધવાર. તા. ૨૦-૭-૮૩.